Poniżej znajduje się kilka wskazówek skierowanych do wszystkich ludzi, którzy żyją obok chorych na TN (z ang. trigeminal neuralgia czyli neuralgia nerwu trójdzielnego).
Przemyślenia te powstały z punktu widzenia osoby doświadczonej przez neuralgię nerwu trójdzielnego. Moje odczucia na pewno nie są obiektywne, może jednak pomogą komuś w odnalezieniu porozumienia z bliską osobą, która przez ból stała się innym człowiekiem…
DO OSÓB TOWARZYSZĄCYCH CHORYM NA NEURALGIĘ NERWU TRÓJDZIELNEGO…
- Kiedy osobę chorą atakuje ból, nie musisz nic mówić. Ważne, żebyś był obok. Trzymał za rękę. Nie dotykaj twarzy chorego. O nic nie pytaj. Kiedy ból minie, będziesz mógł rozmawiać do woli.
- Kiedy osoba chora nie ma siły, żeby żyć normalnie, żeby wstać z łóżka, żeby wyjść z domu, spróbuj zrozumieć i zaakceptować ten stan. Bez pretensji i zbędnych słów.
- Kiedy osoba chora mówi straszne rzeczy, np. o braku chęci życia, nie bierz tego do siebie. Podczas ataku bólu człowiek jest w stanie powiedzieć wszystko. Bo wszystko wydaje się lepsze niż trwanie w bólu.
- Kiedy osoba chora wpada w stany depresyjne, próbuj zachęcić ją do życia. To bardzo ważne, żeby był cel, dla którego warto jest dalej żyć.
- Kiedy osoba chora załamuje się z powodu braku zrozumienia przez otoczenie, to Ty musisz dać jej poczucie pewności.
- Słuchaj o chorobie uważnie. To bardzo ważne, by chory mógł rozmawiać o swoim problemie. Nawet jeśli słyszałeś to samo dzień wcześniej.
- Kiedy to Ciebie dotyka załamanie, bo widzisz ból i zmęczenie na twarzy chorej osoby, spróbuj znaleźć w sobie nadzieję, zajmij się czymś, co sprawi Ci przyjemność.
- Dbaj o siebie, bo potrzebujesz siły, by wytrwać w chorobie. Chociaż nie czujesz bólu, czujesz często bezsilność, ale nie możesz poddać się temu uczuciu. Ty jesteś zdrowy.
- Spróbuj nie denerwować osoby chorej, nerwowa atmosfera, skoki ciśnienia krwi, często wywołują ból.
- Kiedy osoba chora nie może jeść, bo gryzienie, ciepło, zimno sprawia ból, uszanuj to, ale też namawiaj w lepszym momencie, by coś zjadła.
- Nie trać nadziei na wyleczenie i normalne życie. Nigdy nie wiadomo, czy kolejnego dnia nie znajdziecie rozwiązania.
- Osoba chora jest nadal tym samym człowiekiem, jakim była nim zachorowała.
- Neuralgia, ból niszczą normalne życie, dlatego nie bój się szukać wsparcia. Nie jesteś sam.